Die Welt so dumpf — der Mensch so schal. —
Die Kreatur so stumpf und roh —;
Der Weg vor mir so öd und kahl; — —
Mich ekelt so! —
Ich hab' von diesem Sein genug; — —
Ich weiß kein Glück mehr, das ich will; — —
Die Seele ist so bitter klug — —
Und du — — sei still!